Fotoboek Beyond Landscapes | Unicum van een werkproces
Impressie Fotoboek Beyond Landscapes (2018-2021)
In deze video neem ik je mee in mijn fotoboek Beyond Landscapes, dat ik in aug 2021 voor mijn kunstpraktijk maakte. Er worden 3 fotoprojecten in gepresenteerd die onderling verbonden zijn, met analoog werk uit de periode (eind) 2018 – (midden) 2021.
Deze fotowerken zijn vervaardigd door het (middenformaat) fotonegatief te bewerken met inkt. En soms organische vloeistoffen of materialen zoals drupjes bloed.
Deze werktechniek ontdekte ik als alleenstaand ouder (zonder co-ouder of familie om de hoek). Mijn fotopraktijk werd sterk beïnvloed door deze positie. Middels inkt ontsnapte ik aan diverse beperkingen en creëerde ik een verbeeldende wereld voorbij kadastrale grenzen en headlines over bestaande temperatuurstijgingen.
Ik gaf me over aan gebeurtenissen en omstandigheden en leerde vrijuit bewegen binnen dit maatschappelijke kader. Waardoor mijn perspectieven en inzichten in het leven werden verrijkt. Met een onvoorwaardelijk oog voor diverse vormen en gedaanten.
Mijn open blik op elementen zoals vuur en water, vormen hier een afspiegeling van. De zee spoelt over bouwplaatsen en magma sijpelt uit een rots of opengespleten weg. Ik tracht de schoonheid en kracht van deze (herboren, teruggekeerde, veranderde) elementen te tonen. Hoe kunnen we deze benutten in onze eigen onafwendbare transitie?
Het begon in IJburg… Waar het nieuwe stadseiland Strandeiland opgespoten werd. Vanuit mijn studio op een topverdieping keek ik uit op het veranderende landschap van het IJmeer-Markermeer. Ik begon de moerassige natuur van Amsterdam concreet te zien in het verlengde van de kustregio. En als poort tot het binnenland.
Wist je bijvoorbeeld, dat bomen aan de kusten, cruciaal zijn voor de regenval in het binnenland? Zonder bossen bij de kust wordt de cyclus van regenval; vochtige bodem in het bos; wolkenvorming boven het bos en wind die nieuw ontstane wolken weer kilometers verderop meeneemt en uit laat regenen, verstoord. En droogt een land honderden kilometers verderop sneller uit.
Zo beschikken bomen nabij de kust over een extra ecologische waarde, voor iedereen. Zeker wanneer er een verstedelijkt gebied tegenaan is gebouwd, is het van belang de parken en bossen in die regio ook te koesteren. En niet louter over natuur te praten vanuit haar sociale functionaliteit, om bewoners van nieuwe appartementenblokken van recreatievormen en sportpaden te voorzien. Toch worden veel ‘duurzame’ wijken aangelegd, waarbij de samenhang tussen groen hier en elders vaak amper benut wordt.
In mijn fotowerk tracht ik de angst voor klimaatverandering en ‘strijd’ met het water, bij te buigen naar een harmonieuzer samenspel met de constant veranderende natuur. Om respect voor haar wegen te hebben. En te leren bouwen in samenspraak met de veranderende getijden van onze aarde.
Dit gaat om overgave en vertrouwen in een collectieve (ingebedde) toekomst. Zowel beeldende kunst als spiritualiteit kunnen diepere lagen aanboren in mensen. Die we bij de huidige uitdagingen meer nodig hebben, dan oude logica, druk en wetten. Zo kan de strijd tegen klimaatverandering een vernieuwende bewustzijnsgolf als effect hebben. Die naast de CO2 uitstoot, tevens de wijze waarop we de samenleving vormgeven, natuurbronnen waarnemen en onze perceptie van elkaar als onderdeel van een kosmisch systeem, verandert.
Potential Landscapes, Living Landscapes & Reconciling Landscapes (in progress)
Mathilde Evaline Jansen
NL (Deventer) – aug 2021
Fotowerk: www.mathildejansen.com
