Update Nederlandse Mijnen

Dialoog met het AFK

Het projectvoorstel Nederlandse Mijnen gaat uit van kunstsubsidies, crowdfunding en voorverkoop van een boek. De kunstsubsidies zijn aanvankelijk afgewezen maar er zijn tegelijk mogelijkheden te benutten (n.a.v. mijn bezwaarschrift)

Recent had ik een prettig gesprek bij het Amsterdamse Fonds voor de Kunst. Ze raden me aan een nieuwe (inhoudelijke) aanvraag in te dienen ipv (procedureel) bezwaar door te zetten. We hebben van twee kanten elkaars ideeen begrepen.

Ze vragen me mijn kunstenaarschap en inhoudelijke uitgangspunten, relatie tot eerder werk en thema transitie of transformatie (na fysieke arbeid in kader van Nederlands staatsbeleid) voor onder meer arbeidsmigranten in Amsterdam nader toe te lichten.
En voorbij de meer orienterende opstartfase met vele praktische en technische voorbereidingen te stappen, dus de dialoog met bedrijven, organisaties en samenwerkende partijen ook van binnen uit gestuurd aan te gaan. Zo kan het project helder ingebed worden of verder gedragen worden door de creatieve sector.

Men moedigt mij aan om ondanks de eigen regelgeving (een project mag nog niet aanvangen in aanvraagfase) toch een voorbeeldfoto te maken om mijn werkwijze (op basis van conceptuele dienstbaarheid tov mensen/onderwerpen met documentaire ensceneringen als gevolg) uit te beelden. En zichtbaar te maken hoe het unieke of kwetsbare verhaal van oudere ‘loslatende’ oudmijnwerkers in een innovatieve setting tot leven kan komen of tot de verbeelding kan spreken. Zo zijn er nieuwe bedrijven ontstaan op voormalige mijnen. Waarbij het Limburgse mijnverleden in een bredere nationale en artistieke context interessant en verrassend wordt.

De behandeling van een nieuw in te dienen en aangevulde aanvraag heeft een grotere kans van slagen dan mijn bezwaar op basis van het oude plan in te dienen. Hoe ver kan en wil je als maker gaan om een project uit te voeren?

Artistieke focus

Het kan zijn dat portretten gerichter laat inspireren door ruimtelijke uitgangspunten gerelateerd aan Foucault’s ‘heterotopia’. Het past bij de geleverde zware fysieke arbeid om speels met aardse elementen in de omgeving, zwaartekracht en onder(gronds) en boven(gronds) om te gaan. Bij het nieuwe project Fall werk ik ook met dit concept.
Ook bij meer toegepaste documentaire fotografie zoals voor Vink Bouw werk ik soms met spiegelingen van woningen, wolken of stalen constructies op de bouwplaats, waarbij de bouwvakkers opgaan in kenmerkende omgevingselementen.

Ik zal intern te rade gaan alvorens de aanvraag aan te vullen. Inspiratie, ideeen en steun zijn welkom.

Ook bij het Mondriaan Fonds had ik een prettig gesprek over arbeiders en het belang van kunsteducatie, n.a.v. het inleveren van mijn bezwaar. Dit is vrij uitgebreid geschreven en tevens een aanklacht tegen zelfbescherming in de kunstsector. Ik ben voor samenwerking met bedrijven, culturele groepen, sociale organisaties en basisscholen waarbij soms concessies of offers gevraagd zijn, dit licht ik toe in deze brief. Ook kom ik op voor mijn rechten als empathisch en ‘vrouwelijk’ kunstenaar/fotograaf waarmee ik een dienstbare opstelling t.o.v. maatschappelijke belangen wil beschermen.

Nieuwe updates over het project zijn te volgen via de pagina Facebook.com/NederlandseMijnen (2015).

Comments are closed.